Os cristais do naufraxio. Juan Martínez de la Colina
…Xigante e o cambio que ollei no seu estudo, fai un par de meses, cando Pepe Galán ultimaba esta 
exposición. Co título xenérico de para-brisa, Galán decantouse hoxe polo cristal. Cristal procedente dos para-brisas de turismos, autobuses ou camións, que veñen tanto dun desguace, como do cristal rachado pola desafortunada pedra ou a infortunada testa dun accidentado. ¡Son cristais do naufraxio!, pezas hiperreais, xélidas e terríbeis que remítenos a un mundo posindustrial e descontextualizante, pero tamén a nosa Fisterra interior. do «sublime».
A gran audacia de Pepe, consiste na leve intervención. A obra e instalada no espazo, agora como superposición de cristais, agora encumbrada sobre pedestal de aceiro. Ou convertida nun verdadeiro encaixe translúcido, ao sometela a novos «estalamentos». Paradóxicamente, estas obras máis que acercarse a os ready- made de Duchanp, remítenos ao Novo realismo3 na súa estratexia de atopa-la abstracción a través do suxerinte da realidade mesma, onde a intervención do escultor e, aínda que atrevida, escrupulosamente respectuosa co obxecto…
Juan M. de la Colina
